Not known Details About ปรปักษ์จำนน

Not known Details About ปรปักษ์จำนน

Blog Article

เดินเรื่องด้วยนางเอกที่ต้องการเปลี่ยนแปลงชะตากรรมที่รู้ล่วงหน้าว่สจะเกิดอะไรขึ้นกับวงศ์ตระกูลของนางเอก ทำให้นางเอกพยายามเปลี่ยนแปลงชะตากรรมที่จัเกิดขึ้น โดยไปแต่งงานกับพระเอก แต่พระเอกไม่ชอบนางเอกเลย แต่งงานเพราะท่านย่าเป็นคนบังคับให้แต่งงาน นางเอกอยู่ภายใต้ความเมตตาของท่านย่าพระเอก แต่แม่พระเอกเกลียดนางเอกมาก นางเอกทำทุกวิถีทางเพื่อให้สามารถอยู่กับตระกูลของพระเอกได้ รวมทั้งต้องการเปลี่ยนแปลงชะตากรรมให้ได้ สนุกดีค่า เดินเรื่องแบบเป็นเหตุผล น่าติดตามเล่มถัดไปค่า

ต่อมายังมีเหตุการณ์ที่เหยียนโจวของนางเอกจะถูกบุกยึด พระเอกมีวิธีช่วยเหลือแต่ยังสองจิตสองใจ พอนางเอกได้ข่าวก็คิดว่าตอนนี้ต้องมีกำลังคนเป็นของตัวเอง จะรอขอร้องให้คนอื่นมาช่วยทุกครั้งคงไม่ได้แล้ว นี่เป็นความคิดที่เกิดขึ้นเพราะยังไม่สามารถเชื่อใจพระเอกได้ ด้วยรู้ว่าพระเอกมีความแค้นอยู่กับตระกูลไม่รู้เมื่อไหร่จะสลายความแค้นได้ แต่ก็มาหาเพื่อขอร้องเว่ยเซ่า และบอกว่ามีวิธีที่ไม่ต้องใช้ทหารของตัวเองเลย พอพระเอกฟังจบท่าทางก็ตกใจในความคิดของนางเอกเพราะมันตรงกับที่คิดเอาไว้เลยทีเดียว พระเอกเริ่มมองนางเอกมากขึ้น แถมนางเอกยังเป็นฝ่ายเสนอก่อนว่า หมานหมานจะซาบซึ้งใจยิ่งนัก ในที่สุดเว่ยเซ่าก็ตัดสินใจช่วยเหลือ ก่อนจากไปสนามรบคืนนั้นได้มาหาเสี่ยวเฉียวคราวนี้ได้ร่วมหอกัน หลังจากก่อนหน้านี้เสี่ยวเฉียวทนไม่ไหวเตะหน้าเว่ยเซ่าไป ครั้งนี้ก็เช่นกัน แต่ในที่สุดก็เป็นสามีภรรยากันจริงๆแล้ว การศึกเป็นไปตามแผน ส่วนท่านย่าได้พาเสี่ยวเฉียวไปเยี่ยมเพื่อนเก่าที่แคว้นจงซาน และได้พบซูเอ๋อหวงที่เคยมีความหลังกับเว่ยเซ่าครั้งอดีตด้วย เว่ยเซ่าชนะศึกกับเฉินเสียง ได้ชัยชนะกลับมาตามคาด เสี่ยวเฉียวและท่านย่าเดินทางกลับสกุลเว่ยที่อวี๋หยาง

          สำหรับเรื่องย่อซีรีส์ ปรปักษ์จำนน เป็นเรื่องราวของ เสี่ยวเฉียว (ซ่งจู่เอ่อร์) ชื่อเล่น หมานหมาน หญิงสาวสกุลเฉียวที่มีความงดงาม เฉลียวฉลาด รักครอบครัว มีเหตุจำเป็นและจำใจต้องแต่งกับ เว่ยเซ่า (หลิวอวี่หนิง) ท่านโหวผู้เย็นชา ทายาทเพียงหนึ่งเดียวของสกุลเว่ย เป็นแม่ทัพใหญ่ ครองดินแดนโยวโจว แทนพี่สาว (ลูกลุง) เพื่อเชื่อมสัมพันธไมตรีระหว่างแคว้น ส่วนพี่สาวนางเอกหนีไปกับคนรัก สำหรับเหตุผลที่นางยอมแต่งงาน เนื่องจากเห็นนิมิตการล่มสลายของตระกูลเฉียว และฝันเห็นพี่สาวถูกบีบคอตาย เธอจึงตัดสินใจช่วยเหลือให้พี่สาวหนีไปกับคนรัก แล้วตัวเองก็เข้าแต่งงานแทน เพื่อเปลี่ยนแปลงการล่มสลายของตระกูล

ท่านย่าเป็นผู้ใหญ่ที่ฉลาด สง่า น่าเกรงขามมาก ไม่แปลกที่พระเอกจะเคารพรัก

: "A retreat around the battlefield orchestrated by Xiaoqiao's grandfather fourteen several years back resulted inside the deaths of Wei loved ones elders, igniting a bitter clan feud.

แต่เหตุใดเมื่อวันเวลาผ่านพ้นไป ท่าทีโอนอ่อนผ่อนตามของนางกลับไปขัดลูกกะตาท่านโหวเสียได้

แต่มันก็จะมีจุดให้เอ๊ะอยู่เป็นระยะ ๆ เหมือนกันนะคะ อย่างความผูกพันของนางเอกกับครอบครัวที่ดูลึกซึ้งมากทั้ง ๆ ที่นางเพิ่งทะลุมิติมาอยู่กับครอบครัวนี้ได้ไม่กี่ปีเอง หรือความย้อนแย้งของนางเอกที่แม้จะยังระแวงในความรักของพระเอก แต่ตัวเองก็ยังกล้าที่จะปั้นปึ่งแง่งอนตามประสาสาวยุคปัจจุบันที่บางครั้งก็ทนความคิดปิตาธิปไตยเว่อร์วังของพระเอกไม่ค่อยได้ คือเหมือนไม่มั่นใจว่าเขารักจริง แต่ก็กล้าที่จะงอนให้เขาตามง้อ อ่านแล้วก็จะเกิดอาการมองบนบ้างนิดหน่อย

เสี่ยวเฉียวเพียงมุ่งหวังที่จะเปลี่ยนแปลงการล่มสลายของสกุลเฉียว แม้แต่ตนเองต้องแต่งเข้าสกุลเว่ยที่จงเกลียดสกุลเฉียวแทนพี่สาวนางก็ไม่หวาดหวั่นแต่อย่างใด ยังโชคดีที่นอกจากความเหินห่างเย็นชาที่เว่ยเซ่าแสดงออกแล้ว ยามอยู่บนเตียงก็เป็นเช่นน้ำบ่อไม่ยุ่งกับน้ำคลอง แม้มารดาเขาจะเกลียดหน้านางเพียงใดก็ไม่เป็นไร อย่างน้อยในจวนสกุลเว่ยนางก็ยังได้รับเมตตาจากท่านย่าของเขา

แม้แต่ยามที่เขาเอ่ยปากว่าจะรับอนุตามบัญชาท่านแม่ เพียงแค่นางเห็นดีเห็นงามกับเขาเท่านั้น

ปู่ของนางเอกกระทำการบางอย่างทำให้พ่อและพี่ชายของพระเอกต้องตายในสงคราม website สองตระกูลจึงขัดแย้งรุนแรง แต่ย่าของพระเอกอยากสลายความแค้นนี้ ประกอบกับตระกูลนางเอกต้องการความช่วยเหลือทางการทหารจากพระเอก สองคนจึงต้องแต่งงานกันเพื่อเชื่อมไมตรี

ไยเขาต้องโมโหเป็นฟืนเป็นไฟ และหาเรื่องกลั่นแกล้งนางไม่ให้เป็นสุขด้วย!

อ่านแล้วเหนื่อยๆ อึดอัดกับความแค้นที่เกิดขึ้นของคู่พระนาง อ่านข้ามๆ และไม่กลับมาอ่านอีก อ่านแล้วไม่มีความสุข

กับชีวิตอีกด้าน ที่เว่ยเซ่าได้เจอนางเอก ร่วมกันฟันฝ่าอุปสรรค มีท่านย่าที่คอยให้ข้อคิด พลังที่แท้จริงมาจากความรักของคนรอบตัว ไม่ใช่มาจากความแค้น

เสี่ยวเฉียวเพียงมุ่งหวังที่จะเปลี่ยนแปลงการล่มสลายของสกุลเฉียว แม้แต่ตนเองต้องแต่งเข้าสกุลเว่ยที่จงเกลียดสกุลเฉียวแทนพี่สาวนางก็ไม่หวาดหวั่นแต่อย่างใด ยังโชคดีที่นอกจากความเหินห่างเย็นชาที่เว่ยเซ่าแสดงออกแล้ว ยามอยู่บนเตียงก็เป็นเช่นน้ำบ่อไม่ยุ่งกับน้ำคลอง แม้มารดาเขาจะเกลียดหน้านางเพียงใดก็ไม่เป็นไร อย่างน้อยในจวนสกุลเว่ยนางก็ยังได้รับเมตตาจากท่านย่าของเขา